ธรรมะครูบาอาจารย์

“สวดเผาฟรี” บ้านหลังสุดท้าย ตามปณิธานหลวงพ่อพูล                เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน จุดไฟในใจคนฉบับที่แล้ว อาตมาได้เล่าถึงการฌาปนกิจร่างผู้เสียชีวิตจากโรคโควิด-19 ที่ฌาปนสถานวัดไผ่ล้อมไป ทำให้อาตมาอยากจะถ่ายทอดงานสาธารณสงเคราะห์ที่วัดไผ่ล้อม จังหวัดนครปฐม ซึ่งทำอยู่เป็นประจำตั้งแต่สมัยพระเดชพระคุณหลวงพ่อพูล อตฺตรกฺโข ยังมีชีวิตอยู่  คือการสวด-เผาศพฟรีที่วัดไผ่ล้อม ภายใต้การดูแลของกองทุนหลวงพ่อพูล มนุษย์เรานี้เกิดมาก็ต้องตาย ตายแล้วไปไหนไม่มีใครกลับมาบอก แต่ก็เป็นหน้าที่ของคนที่อยู่เบื้องหลังที่จะต้องจัดการส่งผู้วายชนม์ไปสู่โลกหน้า มนุษย์ตั้งแต่โบราณที่ยังไม่ได้มีอารยะธรรมอะไรซับซ้อนก็รู้จักจัดงานศพ ตั้งแต่ยุคหินดึกดำบรรพ์ก็เอาร่างมาฝัง เอาข้าวของเครื่องใช้มาใส่ลงไปกับศพ ฝังกลบเป็นสุสาน พอต่อมาก็มีร้องรำทำเพลง จัดพิธีต่าง ๆ มากขึ้น...

ธรรมะหลวงพี่น้ำฝน “ลูกเอ๋ย หามาอีกเยอะ ๆ นะ เรื่องน่ะ”                เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน มีสำนวน คำพังเพยไทยอยู่บทหนึ่ง คือ “ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” หมายถึง ลูกย่อมไม่ต่างจากพ่อแม่ เสมือนผลไม้ เมื่อสุกงอมจนหล่นลงก็หล่นไปไม่เคยไกลต้น พ่อแม่เป็นอย่างไร ลูกก็เป็นอย่างนั้น ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใดก็ตามที วันหนึ่ง มีโยมผู้ชายคนหนึ่งมาหาอาตมา เมื่อเห็นหน้าอาตมาแล้วก็รำพึงรำพันต่าง ๆ มากมาย รำพันว่านี่เป็นเวรกรรมแท้ ๆ...

“หลวงพี่น้ำฝน” เจริญมรณานุสสติ วันเกิดพอจะรู้ได้ แต่วันตายรู้ไม่ได้                เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน วันเกิดของคนเรา ปกติแล้วเราก็ไม่อาจคำนวณได้แน่ชัด รู้แต่ว่าคนเราตั้งครรภ์แล้วก็นับไปเก้าเดือน ทว่าถ้าว่าตามตรงแล้ว สมัยนี้ก็พอจะรู้ได้ เพราะบางคนอยากให้ลูกมีดวงชะตาที่ดี ก็เลือกนัดหมอให้ผ่าคลอดในวัน หรือแม้แต่เวลาตกฟากที่ดี เรียกได้ว่าด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ทำให้คนเราเลือกกำหนดได้แม้กระทั่งวันคลอด เวลาคลอด แต่พอเป็นเรื่องตาย ไม่มีใครรู้ได้ทั้งนั้นว่าใครจะตายเมื่อใด เวลาใด แม้ผู้ที่ป่วยหนักก็จะมีสัญญาณเตือนแค่ไม่กี่ชั่วโมง และมันมักจะเป็นดังคำกลอนสนุก ๆ ที่มีผู้แต่งไว้ว่า “อันคนเราไม่ถึงคราวตายวายชีวาวาตม์ ใครพิฆาตเข่นฆ่า ไม่อาสัญ...

อย่าให้โรงเรียนเป็นนรกเลย ​                เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน ในรอบสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ มีข่าวที่สร้างความสะเทือนใจแก่สังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แก่คนที่มีลูกเล็ก ๆ แล้วเพิ่งเข้าโรงเรียน พอพูดอย่างนี้ทุกคนก็น่าจะเข้าใจตรงกันว่าเป็นข่าวครูโหด ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมีทั้งกระชากคอเด็ก ตีด้วยกล่องดินสอ เอาถุงดำครอบหัวเด็ก จับขังในถังขยะ เอามือทุบ อุ้มโยนลงพื้น ตบหน้า ตบหลัง จิกหัวไปโขกโต๊ะ บังคับให้กลั้นปัสสาวะ สารพัดจะกล่าวถึง จนตอนนี้ก็มีแล้วกว่า 50 เหตุการณ์ ​นี่มันอะไรกันนี่? โรงเรียนหรือนรก...

มีอะไรไม่พูดกัน...บรรลัย ​                เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน จุดไฟในใจคนฉบับที่แล้ว อาตมาได้เล่าถึงคนคนหนึ่ง ซึ่งแต่ก่อนเขาก็เป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้น เจอลูกค้ากดราคาค่าจ้างงาน ก็เลยแก้แค้นด้วยการรับงานมาดองไว้ แล้วก็ทำไม่รู้ไม่ชี้จนเขาตามงานแล้ว ตามงานเล่า สุดท้ายก็มีเรื่องมีราวกันถึงขั้นคนจ้างจะไปแจ้งตำรวจ จะไปฟ้องศาล เอาผิดนายคนนี้ จนพี่แกยอมกลับมาเจรจากันดี ๆ ​คนเรานะคนเรา พูดกันดี ๆ ก็ไม่ได้ เล่นแง่ไปเล่นแง่มาจนสุดท้ายภัยมาถึงตัวเสียเอง ​                นายคนนี้ยังดีที่อาตมาได้สั่งสอนให้กลับตัวกลับใจเสียได้ ไม่ไปกวนอวัยวะเบื้องล่างใครเขาอีก เอาเป็นว่า รับงานไหวก็ทำเต็มที่ ถ้าทำไม่ไหว ต้นทุนสูงนักก็อย่าไปทำเลย...

พระเมธีธรรมาจารย์ (ท่านเจ้าคุณประสาร จนฺทสาโร) กล่าวถึงวันสารทไทยว่า วันสารทวันนี้ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10   เป็นวันพระคติความเชื่อสืบต่อกันมาช้านานว่า บรรพบุรุษญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้วจะถูกปล่อยมารับเอาส่วนบุญส่วนกุศลที่ผู้ยังมีชีวิตอยู่อุทิศไปให้ วันพระ “วันสารท” วันนี้พระสงฆ์สามเณรทั้งประเทศและวัดไทยทั่วโลกจึงมีศาสนกิจสำคัญภายในวัดเพื่อโปรดญาติโยมในการทำบุญ บำเพ็ญกุศลอันเป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทีในครั้งนี้ พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภทฺโท)แห่งวัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี ได้เทศนาโปรดญาติโยมในงานบุญข้าวสาก(อีสาน) เมื่อหลายปีก่อนว่า เป็นอุบายให้ชาวพุทธได้ทำบุญ ทำกุศล ถ้าผู้ล่วงลับไปแล้วกว่าจะถูกปล่อยออกมารับเอาส่วนบุญที่มีผู้อุทิศไปให้แบบนั้น...

“หลวงพี่น้ำฝน” ชี้ทางธรรม โชคดีมีเพียงน้อยนิด พิษร้ายอาจตามมาจากหวย ​​                เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน ทุกวันที่ 1 และ 16 ของแต่ละเดือนนั้น เรียกได้ว่าเป็นวันแห่งความหวังของคนไทยทั้งประเทศ เพราะเป็นวันประกาศผลสลากกินแบ่งรัฐบาล หรือ หวย ซึ่งถือเป็นการเสี่ยงโชคที่ได้รับความนิยมมาก เพราะราคาไม่แพง แต่ถ้าโชคดีก็ได้เป็นเท่าทวี ​​                แต่ละครั้งที่หวยออก ก็จะมีทั้งคนที่สมหวัง และผิดหวังปะปนกันไป แต่ผิดหวังนั้นดูจะเยอะกว่ามาก เพราะโอกาสการถูกหวยนั้น แค่เลขท้ายสองตัวก็มีแค่ร้อยละ 1...

สงฆ์พึงฟัง! อปฺปมาโท อมตํ ปทํ ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย พระท่านบอกมา เวลาอยู่บ้าน ก็อย่าชะล่าใจว่า โควิด-19 มันจะตามไปที่บ้านไม่ได้ เวลาพนักงานขนส่งเอาของไปส่งที่บ้าน หรือบุรุษไปรษณีย์ เอาพัสดุ จดหมายไปส่ง อาจมีไวรัสติดไปด้วย ยิ่งเดี๋ยวนี้เขาใช้ปากกาเซ็นชื่อในมือถือ ก็ต้องระวังให้ดี มันอาจเป็นแหล่งซ่องสุมไวรัสได้ หากพนักงานติดเชื้อไวรัส!! วิธีป้องกัน ถ้าฉีดพ่นแอลกอฮอล์ 70% ได้ ก็ฉีดพ่นแอลกอฮอล์ที่ของเสียก่อนค่อยจับ หรือใส่ถุงมือพลาสติก...

ปริศนาธรรม “รองเท้าฟองน้ำ” แสนทรหด..... รองเท้าฟองน้ำคู่นี้ชราภาพมากแล้ว มันเต็มไปด้วยบาดแผล และริ้วรอยแห่งความบอบช้ำ คงจะผ่านการเดินทางสมบุกสมบันมาอย่างยาวนาน ไม่ว่าใครจะสวมใส่แล้วพามันเหยียบย่ำไปในที่หนใดก็ตาม จะเป็นหนทางที่เต็มไปด้วยขวากหนามดินโคลนสกปรก หรือหนทางที่ปูลาดด้วยผืนพรมที่มีลวดลายอันวิจิตรงดงาม รองเท้าก็มิเคยได้รังเกียจรังงอน แม้ทุกย่างก้าวจะสร้างความบอบช้ำให้กับมันมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ตาม แต่มันก็ยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างทรหด บางครั้งเหยียบถูกเศษแก้ว หรือเศษหินแหลมคมจนพื้นมันฉีกขาด แต่มันก็ยังพอคงสภาพอยู่ได้ แม้มันจะเก่าชราคร่ำคร่าจนหาความงามมิได้ แต่มันก็ยังทำหน้าที่ปกป้องฝ่าเท้าของผู้ที่เหยียบย่ำอยู่บนตัวมันได้อย่างดีเยี่ยมจนวินาทีสุดท้าย... วินาทีที่เจ้าของจะโยนมันทิ้งไปอย่างโหดเหี้ยมอำมหิตสู่สิ่งที่เรียกว่า...ถังขยะ คือที่สุดท้ายของทุกสรรพสิ่งก่อนที่จะถูกย่อยสลายไป ร่างกายของคนเราก็เปรียบเหมือนรองเท้าฟองน้ำคู่นี้ ใจก็เปรียบเหมือนคนที่เหยียบย่ำลงไปบนรองเท้า ใจนี้ก็อาศัยร่างกายท่องเที่ยวไปกระทำสิ่งต่าง ๆ อย่างมากมาย ทั้งเรื่องดี...

พระท่านนำของดีมาฝาก “คาถาหัวใจมหาเศรษฐี ๔ ตัว” ปลอดหนี้ มีสุข คนที่จะสร้างสรรค์ความเจริญรุ่งเรืองให้กับสังคมและประเทศชาติได้ หรือจะประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างยอดเยี่ยม มันต้องเป็นคนมีวิสัยทัศน์กว้างไกล มีความคิดอันละเอียดสุขุมคัมภีรภาพ มีวิจารณญาณอันลึกซึ้ง มองการณ์ไกลไปจนสุดลูกหูลูกตา ไม่ได้หยุดอยู่เพียงแค่สิ่งที่ตามองเห็น หรือหูได้ยิน แต่มันต้องมองข้ามสิ่งเหล่านี้ไปอีกหลาย ๆ ชั้น ถึงแม้ตาจะมองไม่เห็น หรือหูจะไม่ได้ยิน แต่ใจมันไปถึงได้ ใจมันรู้ได้ ความสำเร็จของคนเรามันมักหลบซ่อนอยู่ในฉากที่เรามองไม่เห็น ถ้ามันมองเห็นกันได้ง่าย ๆ โลกนี้ก็คงมีแต่คนประสบความสำเร็จกันเกลื่อนบ้านเกลื่อนเมือง คงไม่มีใครจะประสบความล้มเหลว...