การถวายปัจจัย คือ “เงิน” ตามพระวินัยท่านอนุญาตให้ถวายได้จริงหรือ ??
การถวายปัจจัย คือ “เงิน” ตามพระวินัยท่านก็อนุญาตให้ถวายได้แต่ต้องทำให้ถูก คือ ให้เขียนเป็นใบปวารณา บอกกับพระว่า (สมัยนี้เขาพิมพ์สำเร็จรูปไว้แล้ว) ขอถวายปัจจัย ๔ อันควรแก่สมณบริโภค มูลค่า….. บาท ถ้าพระคุณเจ้าประสงค์สิ่งหนึ่งสิ่งใด ก็โปรดเรียกเอาจากไวยาวัจกร ผู้รับมอบนั้น เทอญ
แล้วเอาใบปวารณานั้นไปถวายพระ ส่วนปัจจัยคือเงิน ก็ใส่ซอง เขียนจำนวนเงินไว้ แล้วมอบให้แก่ไวยาวัจกรของพระ หรือถ้ายังไม่มีผู้รับมอบ ก็ให้นำไปวางไว้ในที่อันควรที่ไหนก่อนก็ได้ เดี๋ยวพระท่านก็บอกให้โยมไปจัดการเก็บไว้เอง หรือถ้าพระท่านไม่รักษาพระวินัย ท่านจะหยิบใส่ย่ามไปเอง ก็ให้เป็นเรื่องของพระ แต่โยมจะไม่เป็นบาปเพราะมีส่วนไปทำให้พระทำผิดพระวินัย
แต่หากโยมเอาปัจจัย คือเงิน ไปถวายพระกับมือ แล้วพระท่านรับเงินนั้นด้วยมือของท่านโดยตรง ก็เท่ากับโยมมีส่วนร่วมส่งเสริมให้พระทำผิดพระวินัยด้วย
การที่โยมถวายปัจจัย ๔ แด่พระนั้น ก็เป็นบุญอยู่ แต่ที่เอาเงินไปให้พระจับมันเป็นบาป ต้องแยกกันแบบนี้
เมื่อพระได้รับใบปวารณาแล้ว ท่านก็จะรู้เองว่า มีปัจจัย ๔ อันควรแก่สมณบริโภค มูลค่า….. บาท อยู่กับไวยาวัจกร เมื่อท่านขาดแคลนสิ่งใด ก็บอกให้ไวยาวัจกรไปจัดหามาให้ได้
พระวินัยท่านให้พระยินดีในปัจจัย ๔ อันจะพึงได้จากเงินที่โยมถวาย ห้ามมิให้ยินดีในเงินว่า มีเท่านั้นเท่าโน้น พอใจสั่งสมเงินไว้ให้มาก ๆ อย่างนี้ แม้ไม่จับเงินก็ผิดพระวินัย
แต่พระบางรูปมีโยมถวายปัจจัยมาก หากท่านเหลือใช้ ท่านก็เก็บไว้เพื่อทำสาธารณประโยชน์อย่างอื่น หรือช่วยเหลือให้ทานแก่ภิกษุรูปอื่นที่ขาดแคลนได้ โดยท่านไม่มีเจตนาจะสั่งสม หรือไม่ยินดีในเงินนั้น อย่างนี้เรียกว่า ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ
แต่ถ้ามาคอยนั่งนับเงิน สั่งสมให้ได้เท่านั้นหมื่นเท่าโน้นแสน อย่างนี้ก็กลายเป็นสั่งสมความโลภ ซึ่งผิดทั้งธรรม ผิดทั้งวินัย ผิดเจตนาที่พระพุทธองค์ทรงอนุญาตให้มีไวยาวัจกร
น้อมกราบขอบพระคุณที่มา : ครูบาอาจารย์พระกรรมฐาน
