ธรรมะครูบาอาจารย์

พรพระวันสงกรานต์ ศีลธรรมคือเกราะแก้วคุ้มภัย ถ้าอยากสุข จงทำเหตุแห่งสุข โดย พระอาจารย์วิทยา กิจฺจวิชฺโช วัดป่าดอยแสงธรรมญานสัมปันโน สงกรานต์ปีนี้ก็ขอให้ทุก ๆ คน จงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเถิดนะ เล่นสงกรานต์กันด้วยความระมัดระวัง ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เล่นก็คือเล่น หนักนิดเบาหน่อย จงให้อภัยกัน อย่าถือสีถือสา อย่าถือโทษโกรธเคืองกัน แต่ก็จงอย่าเล่นจนออกนอกกรอบประเพณีอันดีงาม อย่าเล่นพิเรนทร์ หรือเล่นสกปรกจนเลยเถิด เป็นเหตุให้เกิดการทะเลาะวิวาทกันขึ้น โดยเฉพาะเรื่องของสุรา คนที่ต้องขับรถจงอย่าได้ไปแตะต้องมันเป็นเด็ดขาด เพราะชีวิตคนอื่น ๆ...

“ทองแท้ย่อมไม่กลัวไฟลน” : เขาก็ต้องมีหลักฐานจึงกล้าที่จะกล่าวหา .ถึงเวลาที่มหาเถรสมาคมต้องแสดงบทบาท ในการปกป้องพระธรรมวินัย เรื่องเงินทอนวัด เราไม่รู้รายละเอียดลึก ๆ ว่าเขาทำกันอย่างไร แต่เมื่อปรากฏข่าวว่า พระผู้ใหญ่ระดับกรรมการ มส.มีเอี่ยว ก็เป็นหน้าที่ของมหาเถรสมาคมที่จะต้องทำความจริงให้ปรากฏ เมื่อพระสงฆ์กระทำผิดกฎหมาย ก็ต้องถูกดำเนินคดีไปตามขบวนการยุติธรรม .เพราะพระสงฆ์มิใช่อภิสิทธิ์ชนที่จะทำตัวอยู่เหนือกฎหมาย ถ้าลองว่าได้ทำผิดกฎหมายก็เท่ากับได้เหยียบย่ำทำลายพระธรรมวินัยแหลกละเอียดไปแล้ว เพราะพระธรรมวินัยละเอียดกว่ากฎหมาย หากพระสงฆ์ดำรงตนอยู่ในพระธรรมวินัย ก็ไม่มีทางที่จะไปกระทำผิดกฎหมายได้อย่างเด็ดขาด เว้นไว้แต่จะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือถูกเขากลั่นแกล้งเท่านั้น .ดังนั้น ถ้าแน่ใจว่า มิได้กระทำความผิดตามข้อกล่าวหา ก็จงหอบเอาพยานหลักฐานไปสู้คดีกันในศาล ความจริงก็หนีความจริงไปไม่พ้น...

ธรรมะในคุก เพื่อชีวิตเมื่อพ้นประตูคุก                เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน ขึ้นชื่อว่าเรือนจำนั้น ถ้าไม่ใช่ผู้คุม พัศดี ก็คงมีน้อยคนนักที่อยากจะเข้าไป เพราะว่าเรือนจำเป็นสถานที่คุมขังนักโทษผู้กระทำความผิด ต่อเมื่อกระทำความผิดแล้วจึงได้เข้าไป ยากจะมีใครสมัครใจเข้าไป แม้ว่าจะเป็นสถานที่สำหรับการลงโทษผู้กระทำความผิดตามกฎหมาย แต่ว่าเรือนจำสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยโบราณ ที่ว่ามีโซ่ล่าม จำตรวนนี่ ถ้าไม่ทำผิดกฎร้ายแรงจริง ๆ ก็จะไม่ทำ ยิ่งใส่ขื่อคา จับมาโบยตีรายวันนี่ลืมไปได้เลย เดี๋ยวนี้มีแต่ในละครย้อนยุคเท่านั้นแหละ สมัยนี้ทางการถือหลักว่า เรือนจำเป็นสถานที่บำบัดแก้ไขฟื้นฟูบุคคลที่ต้องโทษ ให้นำคนดีกลับคืนสู่สังคม ไม่ได้เป็นสถานที่ลงโทษให้สาสมแก่ความผิด ฉะนั้น แน่นอนว่าความเป็นอยู่ในรั้วเรือนจำอาจไม่ใช่ของสบายนัก...

มีคำถามว่า พระภิกษุต้องอาบัติปาราชิกแล้ว ยังมีโอกาสได้บรรลุมรรค ผล นิพพานในชาตินี้ อยู่อีกหรือไม่? .               คำถามนี้ตอบยาก และเป็นที่ถกเถียงกันมาตลอด เพราะการบรรลุมรรค ผล นิพพาน ถือเป็นนิสัยวาสนาของแต่ละบุคคลที่สั่งสมมาไม่เท่าเทียมกัน มีแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าเท่านั้น ที่จะพยากรณ์ปัญหานี้ได้อย่างแจ้งชัด เราเพียงวินิจฉัยไปตามพระธรรมวินัยด้วยเหตุอันควรเท่านั้น ผู้อ่านไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับเรา ขอแยกประเด็นคำถามดังนี้ :- ๑. ต้องอาบัติปาราชิกแล้ว แต่ยังครองผ้าเหลืองดำรงตนเป็นพระภิกษุ ยังร่วมลงอุโบสถสังฆกรรมหลอกลวงคนอื่นอย่างไม่ละอายแก่ใจ ไม่ยอมสละสมณเพศ ประเภทนี้ตายแล้วก็ไปอบายสถานเดียว ๒. ต้องอาบัติปาราชิกแล้ว ยอมรับความผิดสละสมณเพศไปเป็นคฤหัสถ์ดำรงชีวิตเยี่ยงฆราวาสที่ดีทั่วไป...

นิพพานเป็นอัตตา หรืออนัตตา ? “หลวงตา” ชี้ต้องก้าวเดินไปตามสายทางไตรลักษณ์ “ความละเอียดของจิต” ก่อนจังหัน สถานที่ต่างๆ ตามหลักของชาวไทยซึ่งเป็นชาวพุทธแล้ว ถ้ามีการอบรมศีลธรรมอย่างนี้แล้วบ้านเมืองเราจะสงบร่มเย็น ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นไปเพื่อความราบรื่นดีงาม แต่นี้อบรมก็มีแต่อบรมกองทัพกิเลสๆ เหยียบหัวคนลงทะเลๆ ไม่มีใครจะฟื้นได้ ดิ้นกันว่าที่นั่นเจริญที่นี่เจริญ มันเจริญอะไร เจริญตั้งแต่ฟืนแต่ไฟเผาหัวอกคนที่ไม่มีธรรมะภายในใจนั้นแล ผู้มีธรรมะเผาท่านไม่ได้นะ อย่าเข้าใจว่าโลกนี้จะเป็นไฟไปหมด โลกที่มีธรรม ใครที่มีธรรม สมาคมใดที่มีธรรมไม่เผานะ ต่างกัน ต่างกันมากทีเดียว นี่ละธรรมจึงเป็นธรรมชาติที่เลิศเลอ ซึ่งควรที่จะน้อมเข้ามาสู่จิตใจ...

ลูกดีเพราะเลี้ยงดู... แต่ต้องถูกทาง ถ้าไม่ถูกทาง เละเทะ เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน จุดไฟในใจคนฉบับที่แล้ว อาตมาได้กล่าวถึงพ่อแม่ประเภทแรกที่มีวิธีเลี้ยงลูกอย่างเป็นประชาธิปไตย มีความเอาใจใส่ลูกของตนเป็นอย่างดี จนวันนี้ลูกมีอนาคตที่สดใส ที่เป็นเช่นนี้ได้ก็ด้วยพ่อแม่เป็นส่วนสำคัญ ส่วนในฉบับนี้ อาตมาจะกล่าวถึงพ่อแม่อีกประเภทหนึ่ง เป็นพ่อแม่ที่รักลูกแหละ แต่ลูกก็ช่างร้ายกาจ พ่อแม่ก็ช่างกระไร ไม่เคยทันลูก คิดเข้าข้างตนเองเรื่อยไปว่า ลูกฉันจะดี คงไม่ชั่วร้ายอะไรนักหนา จนสุดท้ายก็ถึงจุดที่สายเกินแก้ กรณีนี้อาตมาพบเจอด้วยตนเอง เพราะแม่ของลูกคนนี้นำตัวมาฝากไว้ที่วัดไผ่ล้อม หวังจะแก้อาการติดยาเสพติด... ภูมิหลังของคนคนนี้ ติดยาเสพติด มักจะหาเหตุโกหกแม่ หลอกขอเงินแม่เพื่อไปซื้อยา...

อากาศร้อน คนอย่าร้อน เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน จุดไฟในใจคนฉบับนี้ อาตมาขอเริ่มต้นด้วยข่าวสารงานบุญที่ผ่านมาในช่วงเทศกาลสงกรานต์นี้ โดยเมื่อวันที่ 14 เมษายน พ.ศ.2565 ที่ผ่านมา อาตมาได้จัดพิธีเทวาภิเษก กำไรมหานาคราช และกระเป๋ามหามงคลพูลเพิ่มทรัพย์ เป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์ เข้มขลังตามตำรับโบราณ กระทำขึ้นในวันสงกรานต์ วันปีใหม่ไทย พญาศรีสัตตนาคาธิบดี เป็นพญานาคผู้ยิ่งใหญ่อีกองค์หนึ่งตามคติความเชื่อของชาวไทย และชาวลาวสองฝั่งโขง เป็นพญานาคที่มีจิตฝักใฝ่ในธรรม เป็นที่เคารพของผู้คนจนกล่าวกันว่า หากมีพิธีกรรมใดเกิดขึ้น แล้วได้เชิญพญานาคมาในพิธี พิธีนั้นก็จะศักดิ์สิทธิ์...

จงจากไปให้คิดถึง                เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน ในขณะที่อาตมาเขียนต้นฉบับนี้ เรียกได้ว่าเต็มไปด้วยข่าวใหญ่ทั้งภายในและภายนอกประเทศ ภายนอกประเทศนั้นก็อย่างที่ทราบกันว่ามีศึกสงครามเกิดขึ้นระหว่างประเทศ ซึ่งไม่ใช่แค่สองประเทศ แต่ว่ามีความเกี่ยวพันไปอีกหลายประเทศ อีกหลายภาคส่วน ซึ่งตอนนี้ก็ยังไม่ทราบว่าจะแพ้จะชนะกันอย่างไร แต่ที่เห็นแน่ ๆ คือความสูญเสียทั้งชีวิต และทรัพย์สิน ตลอดจนน่าจะเกิดความเปลี่ยนแปลงใหญ่ ๆ ในโลกอีกหลายอย่างเลยทีเดียว สำหรับในประเทศเรา ก็มีข่าวความสูญเสียที่เป็นที่สนใจของคนไทยทั้งประเทศ คือ เหตุการณ์ที่ดาราสาวท่านหนึ่งตกจากเรือและจมน้ำเสียชีวิตในพื้นที่จังหวัดนนทบุรีเมื่อกลางดึก กว่าจะพบร่างต้องใช้เวลาเป็นวัน ๆ และยังเต็มไปด้วยเงื่อนงำต่าง ๆ ที่โผล่เพิ่มขึ้นมาในทุก...

อวิชชานี้ ถ้าไม่มีครูบาอาจารย์ชี้แนะ พอไปเจออวิชชาเข้าจริง ๆ ยังไงก็ต้องติด โดย...พระอาจารย์วิทยา กิจฺจวิชฺโช วัดป่าดอยแสงธรรม เข้าไปกราบเจดีย์ขององค์หลวงปู่คำดี ปภาโส หรือในราชทินนามที่ พระครูญาณทัสสี ซึ่งเป็นเจดีย์ทรงไทย ที่ดูเรียบง่าย สง่างาม และภูมิฐาน นึกถึงคำเทศน์ขององค์หลวงตาที่ท่านเคยพูดถึงหลวงปู่คำดี ท่านเล่าว่า แต่เดิมหลวงปู่คำดี ท่านเป็นคนมีโทสะจริต คือโมโหร้าย เคยมีเณรตัดเย็บผ้าจีวรมาถวายท่าน จะว่าด้วยเหตุผลใดไม่ทราบ เราลืมไปเสีย เพราะฟังมานานล่ะ ท่านเอาผ้านั้นมาขยี้ขยำฉีกขาดทำลายหมดเลย เผอิญเณรนั้นมาเห็นเข้า...

มหาอุทกภัย จ.อุบลราชธานี จำแนก คนดี-คนชั่ว ให้ได้เห็น ตราบใดที่คนชั่วยังไม่สำนึกผิด ยังมองไม่เห็นโทษของการทำความชั่ว ก็ย่อมจะมองไม่เห็นคุณค่าแห่งการทำความดี เมื่อเป็นเช่นนี้ คนชั่วก็ยังสนุกสนานรื่นเริงบันเทิงอยู่กับการทำความชั่วได้ตลอดไป ในขณะที่พี่น้องชาวไทยในจังหวัดอุบลราชธานี กำลังประสบชะตากรรมถูกน้ำท่วมอย่างหนักหนาสาหัส เดือดร้อนไปแทบจะทุกหลังคาเรือน คนดีก็ระดมสรรพกำลังเข้าช่วยเหลือบรรเทาทุกข์กันอย่างเต็มกำลังความสามารถทั้งภาครัฐ และภาคเอกชน ตลอดไปถึงพระสงฆ์องค์เจ้า ใครมีกำลังกาย กำลังทรัพย์ ที่จะช่วยได้เท่าไหร่ อย่างไร ก็ทุ่มเทความพยายามช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่ คนที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้ ก็ส่งกำลังใจไปให้ ช่วยแพร่ข่าวกระจายข่าวบอกต่อ ๆ กันไป ถึงวิธีการให้ความช่วยเหลือ...