สาม ผัว เมีย

สาม ผัว เมีย

เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน การเป็นพระภิกษุ ดำรงสมณเพศมากว่า 30 ปี ทำให้อาตมาได้พบอะไรมากมาย เพราะพระภิกษุคือผู้ที่ต้องอยู่เพื่อคนทั้งหลาย เป็นที่พึ่งทางจิตใจของพวกเขา คนทั้งหลายคาดหวังว่าพระภิกษุสงฆ์จะเป็นผู้ที่คลายความทุกข์ อำนวยความสุขแก่พวกเขาได้ พระเลยต้องรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ มากมายทั้งดี และร้าย เรื่องปกติ และเรื่องแปลก บางครั้งอาตมาไม่ได้เดินไปหา แต่เรื่องนั้นมาหาให้อาตมารับรู้เอง

เรื่องราวเหล่านี้ทำให้เห็นโลก ว่าความเป็นจริงของโลกมันเป็นอย่างนี้ ๆ มนุษย์เป็นอย่างนี้ ๆ มีอยู่จริง ๆ บางเรื่องที่อาตมาได้รู้ตอนเด็ก สมัยยังไม่ได้บวช รู้สึกได้ว่ามันแปลกประหลาดเหลือทน แต่ว่าพอมาอยู่เป็นพระ ได้รับรู้มากเข้า ก็เห็นชัดเองว่ามนุษย์นี้มีอะไรมากมายเต็มไปหมด และอาตมาในฐานะของพระ คนที่ใคร ๆ ปรารถนาให้มาแบ่งปันทุกข์สุขของเขา จะทำอะไรได้บ้าง

เมื่อวันก่อนอาตมาได้พบกับครอบครัวหนึ่ง เป็นผู้หญิง วัยประมาณอาอี๊อาโก เป็นครอบครัวคนเชื้อสายจีน พาเด็กน้อยมาด้วย 4 คน อายุไม่น่าจะเกิน 7 ขวบกันทุกคน อาตมาผ่านมาพบพอดีที่คาเฟ่บุญในวัด ครอบครัวนั้นก็เลยได้คุยกับอาตมา ถามสารทุกข์สุกดิบกัน จึงทราบว่าเด็ก ๆ ทั้งสี่คนนั้น เป็นเด็กอายุ 6 ขวบ สองคนชายหญิง ห่างกันแค่หลักเดือน อีกสองคนอายุ 4 ขวบ และ 3 ขวบ ก็ถือว่าเป็นครอบครัวที่ลูกมากรากดกดีทีเดียว

คุยไปคุยมา อาตมาก็เลยรู้เรื่องที่อาตมาต้องหูผึ่ง เด็ก ๆ เหล่านี้ มีพ่อคนเดียวกัน แต่มีแม่ 2 คน

พูดแค่นี้ ทุกท่านก็คงรู้สึกว่า เป็นเรื่องธรรมดา เห็นอยู่ถมไปไม่แปลก แต่ที่ไม่ธรรมดา คือ แม่ 2 คนนี้ ให้กำเนิดลูกในเวลาเดียวกัน!

ชักจะเป็นประเด็นขึ้นมาแล้ว ประเด็นแบบนี้พบอยู่มาก แต่ว่าอาตมาก็รู้สึกผิดสังเกตอยู่ดี เลยต้องว่ากันต่อว่าเกิดอะไรขึ้น

ได้ความว่า ภูมิหลังของครอบครัวนี้ เป็นครอบครัวทำกิจการโรงน้ำแข็ง คนพ่ออายุประมาณ 40 ปีแล้วในตอนนี้ คาดการณ์ตามอายุลูกคนโต ก็น่าจะมีลูกคนแรกตอนอายุ 34 ปี แล้วเกิดอะไรขึ้น

ตามปกติของบ้านคนจีน จะให้ความสำคัญกับการมีทายาทสืบสกุลอย่างมาก เป็นเรื่องใหญ่ พี่น้องของเขาก็เป็นผู้หญิงไม่มีผัวไม่มีลูก ตัวก็เป็นลูกผู้ชาย ฉะนั้นมันเป็นหน้าที่ต้องสืบสกุล

ก็ไม่รู้เหตุผลกลใด คนพ่อก็เลยมีภรรยาสองคนเสียเลย หวังว่าจะได้มีทายาทจากใครสักคน ครอบครัวจะได้สมหวังเสียที ปรากฏว่า มีลูกพร้อมกันทั้งสองคนเลย ห่างกันแค่หลักเดือนเท่านั้น ท้องคู่เลย

ทีนี้ทำอย่างไรดี เลยต้องพาทุกคนมาจับเข่าคุยกันว่าจะเอายังไงกันดี

สุดท้าย ตกลงกันได้ ว่าเราจะช่วยกันดูแลลูกไปด้วยกัน อยู่ร่วมกันร่วมชายคากับเด็ก ๆ อากงอาม่าก็ดีใจที่ได้ลูก พี่น้องของเขาก็ช่วยกันดูแล เรื่องนี้จบสวย

ก็เป็นอีกเรื่องแปลกหนึ่งที่อาตมาได้รับรู้กับตัว และเห็นว่ามีประเด็นอะไรที่ชวนให้ผู้อ่านได้ขบคิดกันได้

ปกติแล้วเรื่องทำนองนี้ ส่วนใหญ่ที่อาตมาพบก็คือยอมกันไม่ได้ ต้องแตกหักกระอักเลือดเชือดให้ตายไปข้างหนึ่ง นานทีจะมีเรื่องแบบนี้มาให้รับรู้ แสดงว่ามันต้องมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผลลัพธ์แตกต่างกัน ถ้าเป็นสมัยโบราณนั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง แบบในหนังโบราณมีเมียเอกเมียรอง เมียพระราชทาน ค่านิยมมันเป็นแบบนั้น แต่ว่าพอมาเป็นสมัยนี้ มันเป็นอย่างไร อาตมาก็มานั่งคิดดู เพราะว่าสมัยนี้ก็ไม่เหมือนสมัยก่อน แต่ว่าการที่สามคนอยู่ด้วยกันได้ ต้องมีอะไรมาสนับสนุน แต่เรื่องนี้อาตมาต้องคิดโดยไม่ตัดสินผิดถูก ด้วยเป็นเรื่องของครอบครัวหนึ่ง ๆ ที่ต้องตกลงกัน

คำตอบเดียวที่ได้ คือ การตกลงกันได้เป็นเอกฉันท์ของสามคน เรื่องแบบนี้ถ้าสามคนไม่คิดเห็นเป็นเอกฉันท์นี่เป็นไปไม่ได้ แต่เรื่องนี้สามคนเห็นตรงกัน ตกลงปลงใจร่วมกันว่าจะใช้ชีวิตร่วมกันสามคนกับบรรดาลูก ๆ นั่นก็ผ่านไปเปลาะหนึ่ง อันนี้ก็คือความสามัคคี แต่นั่นไม่ใช่จุดที่สุด

เปลาะที่สอง การอยู่ร่วมกันจะทำอย่างไร อาตมาเข้าใจว่าธรรมชาติของสตรีผู้มีผัว ย่อมขี้หึงเหมือนหนึ่งเสือ เป็นปกติ แต่ถ้าอยู่กันสามคนแบบนี้ ก็ต้องลดดีกรีลงมา ไม่งั้นบ้านแตกอยู่กันไม่ได้ ตรงนี้ก็ต้องมีความอดทน ถ้าจะอยู่ร่วมกันแบบนี้

เปลาะที่สาม ผู้เป็นผัวก็ต้องมีความยุติธรรม ในเมื่อตนเลือกที่จะมีภรรยาหลายคน อยู่ร่วมชายคาเดียวกัน ความยุติธรรมต้องมียิ่งกว่าปกติ ยิ่งมีลูกจากสองแม่ก็ยิ่งต้องยุติธรรม เพราะลูกก็ไม่ควรได้รับผลกระทบจากเรื่องของพ่อแม่ ขนาดแค่ลูกจากแม่คนเดียว เป็นลูกชายลูกสาว เป็นลูกคนโตคนรองคนเล็ก ก็ยังมีปัญหาความไม่ยุติธรรม จนเปิดศึกกันเองในหมู่พี่น้องก็มีให้เห็นบ่อย ๆ แต่เท่าที่เห็นครอบครัวนี้ก็ให้ความยุติธรรมแก่ลูกเป็นอย่างดี เลี้ยงดูเสมอกันไม่ว่าจะมาจากแม่ไหน ตรงนี้ต้องเน้นเลยว่าสำคัญจริง ๆ การเลี้ยงลูกอย่างยุติธรรม

อาตมาคงจะไม่ตัดสินอะไรจากเรื่องนี้ เพราะว่าเป็นเรื่องที่เกิดจากการตกลงปลงใจกันของทุกฝ่าย และยอมรับผลลัพธ์นั้น แต่อาตมาก็ได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติมจากเรื่องนี้ โดยเฉพาะความสำคัญของการตกลงปลงใจกันเพื่อแก้ปัญหาอะไรสักอย่าง หรือก้าวผ่านสถานการณ์ต่าง ๆ ไม่ใช่แค่เรื่องสองหญิงหนึ่งชายเช่นนี้อย่างเดียว แต่กับทุกเรื่อง เรื่องพี่น้อง เรื่องการงาน เรื่องการเงิน เรื่องพวกนี้ถ้าไม่ตกลงปลงใจกันดี ๆ มีสิทธิ์ต้องใช้กำลัง กลายเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องบานปลายไปได้

จึงขอให้ทุกคนเห็นความสำคัญกันว่า ปัญหาใด ๆ ก็ตาม สำเร็จได้ด้วยการพูดคุยกัน หาข้อตกลงร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใหญ่เรื่องเล็ก ผลที่ได้นั้น นอกจากเราจะไม่ต้องตีกับใครแล้ว คนอื่นก็พลอยไม่โดนลูกหลง เป็นประโยชน์ด้วยกันทุกฝ่ายด้วย

ขอเจริญพร

หลวงพี่น้ำฝน : 26 มิถุนายน 2566