ธรรมะหลวงพี่น้ำฝน “ลูกเอ๋ย หามาอีกเยอะ ๆ นะ เรื่องน่ะ”
ธรรมะหลวงพี่น้ำฝน “ลูกเอ๋ย หามาอีกเยอะ ๆ นะ เรื่องน่ะ”
เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน มีสำนวน คำพังเพยไทยอยู่บทหนึ่ง คือ “ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” หมายถึง ลูกย่อมไม่ต่างจากพ่อแม่ เสมือนผลไม้ เมื่อสุกงอมจนหล่นลงก็หล่นไปไม่เคยไกลต้น พ่อแม่เป็นอย่างไร ลูกก็เป็นอย่างนั้น ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใดก็ตามที
วันหนึ่ง มีโยมผู้ชายคนหนึ่งมาหาอาตมา เมื่อเห็นหน้าอาตมาแล้วก็รำพึงรำพันต่าง ๆ มากมาย รำพันว่านี่เป็นเวรกรรมแท้ ๆ...
“หลวงพี่น้ำฝน” เจริญมรณานุสสติ วันเกิดพอจะรู้ได้ แต่วันตายรู้ไม่ได้
“หลวงพี่น้ำฝน” เจริญมรณานุสสติ วันเกิดพอจะรู้ได้ แต่วันตายรู้ไม่ได้
เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน วันเกิดของคนเรา ปกติแล้วเราก็ไม่อาจคำนวณได้แน่ชัด รู้แต่ว่าคนเราตั้งครรภ์แล้วก็นับไปเก้าเดือน ทว่าถ้าว่าตามตรงแล้ว สมัยนี้ก็พอจะรู้ได้ เพราะบางคนอยากให้ลูกมีดวงชะตาที่ดี ก็เลือกนัดหมอให้ผ่าคลอดในวัน หรือแม้แต่เวลาตกฟากที่ดี เรียกได้ว่าด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ทำให้คนเราเลือกกำหนดได้แม้กระทั่งวันคลอด เวลาคลอด
แต่พอเป็นเรื่องตาย ไม่มีใครรู้ได้ทั้งนั้นว่าใครจะตายเมื่อใด เวลาใด แม้ผู้ที่ป่วยหนักก็จะมีสัญญาณเตือนแค่ไม่กี่ชั่วโมง และมันมักจะเป็นดังคำกลอนสนุก ๆ ที่มีผู้แต่งไว้ว่า “อันคนเราไม่ถึงคราวตายวายชีวาวาตม์ ใครพิฆาตเข่นฆ่า ไม่อาสัญ...
อย่าให้โรงเรียนเป็นนรกเลย
อย่าให้โรงเรียนเป็นนรกเลย
เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน ในรอบสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ มีข่าวที่สร้างความสะเทือนใจแก่สังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แก่คนที่มีลูกเล็ก ๆ แล้วเพิ่งเข้าโรงเรียน พอพูดอย่างนี้ทุกคนก็น่าจะเข้าใจตรงกันว่าเป็นข่าวครูโหด ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมีทั้งกระชากคอเด็ก ตีด้วยกล่องดินสอ เอาถุงดำครอบหัวเด็ก จับขังในถังขยะ เอามือทุบ อุ้มโยนลงพื้น ตบหน้า ตบหลัง จิกหัวไปโขกโต๊ะ บังคับให้กลั้นปัสสาวะ สารพัดจะกล่าวถึง จนตอนนี้ก็มีแล้วกว่า 50 เหตุการณ์
นี่มันอะไรกันนี่? โรงเรียนหรือนรก...
มีอะไรไม่พูดกัน…บรรลัย
มีอะไรไม่พูดกัน...บรรลัย
เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน จุดไฟในใจคนฉบับที่แล้ว อาตมาได้เล่าถึงคนคนหนึ่ง ซึ่งแต่ก่อนเขาก็เป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้น เจอลูกค้ากดราคาค่าจ้างงาน ก็เลยแก้แค้นด้วยการรับงานมาดองไว้ แล้วก็ทำไม่รู้ไม่ชี้จนเขาตามงานแล้ว ตามงานเล่า สุดท้ายก็มีเรื่องมีราวกันถึงขั้นคนจ้างจะไปแจ้งตำรวจ จะไปฟ้องศาล เอาผิดนายคนนี้ จนพี่แกยอมกลับมาเจรจากันดี ๆ
คนเรานะคนเรา พูดกันดี ๆ ก็ไม่ได้ เล่นแง่ไปเล่นแง่มาจนสุดท้ายภัยมาถึงตัวเสียเอง
นายคนนี้ยังดีที่อาตมาได้สั่งสอนให้กลับตัวกลับใจเสียได้ ไม่ไปกวนอวัยวะเบื้องล่างใครเขาอีก เอาเป็นว่า รับงานไหวก็ทำเต็มที่ ถ้าทำไม่ไหว ต้นทุนสูงนักก็อย่าไปทำเลย...
“วันสารทไทย” เป็นวันแห่งการน้อมจิตใจมาทางคุณงามความดี และกตัญญูรู้คุณ
พระเมธีธรรมาจารย์ (ท่านเจ้าคุณประสาร จนฺทสาโร) กล่าวถึงวันสารทไทยว่า วันสารทวันนี้ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 เป็นวันพระคติความเชื่อสืบต่อกันมาช้านานว่า บรรพบุรุษญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้วจะถูกปล่อยมารับเอาส่วนบุญส่วนกุศลที่ผู้ยังมีชีวิตอยู่อุทิศไปให้ วันพระ “วันสารท” วันนี้พระสงฆ์สามเณรทั้งประเทศและวัดไทยทั่วโลกจึงมีศาสนกิจสำคัญภายในวัดเพื่อโปรดญาติโยมในการทำบุญ บำเพ็ญกุศลอันเป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทีในครั้งนี้
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภทฺโท)แห่งวัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี ได้เทศนาโปรดญาติโยมในงานบุญข้าวสาก(อีสาน) เมื่อหลายปีก่อนว่า เป็นอุบายให้ชาวพุทธได้ทำบุญ ทำกุศล ถ้าผู้ล่วงลับไปแล้วกว่าจะถูกปล่อยออกมารับเอาส่วนบุญที่มีผู้อุทิศไปให้แบบนั้น...
“หลวงพี่น้ำฝน” ชี้ทางธรรม โชคดีมีเพียงน้อยนิด พิษร้ายอาจตามมาจากหวย
“หลวงพี่น้ำฝน” ชี้ทางธรรม โชคดีมีเพียงน้อยนิด พิษร้ายอาจตามมาจากหวย
เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน ทุกวันที่ 1 และ 16 ของแต่ละเดือนนั้น เรียกได้ว่าเป็นวันแห่งความหวังของคนไทยทั้งประเทศ เพราะเป็นวันประกาศผลสลากกินแบ่งรัฐบาล หรือ หวย ซึ่งถือเป็นการเสี่ยงโชคที่ได้รับความนิยมมาก เพราะราคาไม่แพง แต่ถ้าโชคดีก็ได้เป็นเท่าทวี
แต่ละครั้งที่หวยออก ก็จะมีทั้งคนที่สมหวัง และผิดหวังปะปนกันไป แต่ผิดหวังนั้นดูจะเยอะกว่ามาก เพราะโอกาสการถูกหวยนั้น แค่เลขท้ายสองตัวก็มีแค่ร้อยละ 1...
สงฆ์พึงฟัง! อปฺปมาโท อมตํ ปทํ ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย
สงฆ์พึงฟัง! อปฺปมาโท อมตํ ปทํ ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย
พระท่านบอกมา เวลาอยู่บ้าน ก็อย่าชะล่าใจว่า โควิด-19 มันจะตามไปที่บ้านไม่ได้ เวลาพนักงานขนส่งเอาของไปส่งที่บ้าน หรือบุรุษไปรษณีย์ เอาพัสดุ จดหมายไปส่ง อาจมีไวรัสติดไปด้วย ยิ่งเดี๋ยวนี้เขาใช้ปากกาเซ็นชื่อในมือถือ ก็ต้องระวังให้ดี มันอาจเป็นแหล่งซ่องสุมไวรัสได้ หากพนักงานติดเชื้อไวรัส!!
วิธีป้องกัน ถ้าฉีดพ่นแอลกอฮอล์ 70% ได้ ก็ฉีดพ่นแอลกอฮอล์ที่ของเสียก่อนค่อยจับ หรือใส่ถุงมือพลาสติก...
ปริศนาธรรม “รองเท้าฟองน้ำ” แสนทรหด…..
ปริศนาธรรม “รองเท้าฟองน้ำ” แสนทรหด.....
รองเท้าฟองน้ำคู่นี้ชราภาพมากแล้ว มันเต็มไปด้วยบาดแผล และริ้วรอยแห่งความบอบช้ำ คงจะผ่านการเดินทางสมบุกสมบันมาอย่างยาวนาน ไม่ว่าใครจะสวมใส่แล้วพามันเหยียบย่ำไปในที่หนใดก็ตาม จะเป็นหนทางที่เต็มไปด้วยขวากหนามดินโคลนสกปรก หรือหนทางที่ปูลาดด้วยผืนพรมที่มีลวดลายอันวิจิตรงดงาม รองเท้าก็มิเคยได้รังเกียจรังงอน
แม้ทุกย่างก้าวจะสร้างความบอบช้ำให้กับมันมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ตาม แต่มันก็ยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างทรหด บางครั้งเหยียบถูกเศษแก้ว หรือเศษหินแหลมคมจนพื้นมันฉีกขาด แต่มันก็ยังพอคงสภาพอยู่ได้ แม้มันจะเก่าชราคร่ำคร่าจนหาความงามมิได้ แต่มันก็ยังทำหน้าที่ปกป้องฝ่าเท้าของผู้ที่เหยียบย่ำอยู่บนตัวมันได้อย่างดีเยี่ยมจนวินาทีสุดท้าย...
วินาทีที่เจ้าของจะโยนมันทิ้งไปอย่างโหดเหี้ยมอำมหิตสู่สิ่งที่เรียกว่า...ถังขยะ คือที่สุดท้ายของทุกสรรพสิ่งก่อนที่จะถูกย่อยสลายไป
ร่างกายของคนเราก็เปรียบเหมือนรองเท้าฟองน้ำคู่นี้ ใจก็เปรียบเหมือนคนที่เหยียบย่ำลงไปบนรองเท้า ใจนี้ก็อาศัยร่างกายท่องเที่ยวไปกระทำสิ่งต่าง ๆ อย่างมากมาย ทั้งเรื่องดี...
พระท่านนำของดีมาฝาก “คาถาหัวใจมหาเศรษฐี ๔ ตัว” ปลอดหนี้ มีสุข
พระท่านนำของดีมาฝาก “คาถาหัวใจมหาเศรษฐี ๔ ตัว” ปลอดหนี้ มีสุข
คนที่จะสร้างสรรค์ความเจริญรุ่งเรืองให้กับสังคมและประเทศชาติได้ หรือจะประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างยอดเยี่ยม มันต้องเป็นคนมีวิสัยทัศน์กว้างไกล มีความคิดอันละเอียดสุขุมคัมภีรภาพ มีวิจารณญาณอันลึกซึ้ง มองการณ์ไกลไปจนสุดลูกหูลูกตา ไม่ได้หยุดอยู่เพียงแค่สิ่งที่ตามองเห็น หรือหูได้ยิน แต่มันต้องมองข้ามสิ่งเหล่านี้ไปอีกหลาย ๆ ชั้น ถึงแม้ตาจะมองไม่เห็น หรือหูจะไม่ได้ยิน แต่ใจมันไปถึงได้ ใจมันรู้ได้
ความสำเร็จของคนเรามันมักหลบซ่อนอยู่ในฉากที่เรามองไม่เห็น ถ้ามันมองเห็นกันได้ง่าย ๆ โลกนี้ก็คงมีแต่คนประสบความสำเร็จกันเกลื่อนบ้านเกลื่อนเมือง คงไม่มีใครจะประสบความล้มเหลว...
มหาอุทกภัย จ.อุบลราชธานี จำแนก คนดี-คนชั่ว ให้ได้เห็น
มหาอุทกภัย จ.อุบลราชธานี จำแนก คนดี-คนชั่ว ให้ได้เห็น
ตราบใดที่คนชั่วยังไม่สำนึกผิด ยังมองไม่เห็นโทษของการทำความชั่ว ก็ย่อมจะมองไม่เห็นคุณค่าแห่งการทำความดี เมื่อเป็นเช่นนี้ คนชั่วก็ยังสนุกสนานรื่นเริงบันเทิงอยู่กับการทำความชั่วได้ตลอดไป
ในขณะที่พี่น้องชาวไทยในจังหวัดอุบลราชธานี กำลังประสบชะตากรรมถูกน้ำท่วมอย่างหนักหนาสาหัส เดือดร้อนไปแทบจะทุกหลังคาเรือน คนดีก็ระดมสรรพกำลังเข้าช่วยเหลือบรรเทาทุกข์กันอย่างเต็มกำลังความสามารถทั้งภาครัฐ และภาคเอกชน ตลอดไปถึงพระสงฆ์องค์เจ้า
ใครมีกำลังกาย กำลังทรัพย์ ที่จะช่วยได้เท่าไหร่ อย่างไร ก็ทุ่มเทความพยายามช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่ คนที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้ ก็ส่งกำลังใจไปให้ ช่วยแพร่ข่าวกระจายข่าวบอกต่อ ๆ กันไป ถึงวิธีการให้ความช่วยเหลือ...