มิตรคู่ครัว สู้ไม่ถอย
เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน โบราณท่านว่า ถึงโจรปล้นบ้านสิบครั้งก็เสียหายไม่เท่าไฟไหม้ครั้งเดียว สะท้อนความจริงที่ว่า ไฟไหม้บ้านเป็นสิ่งที่เลวร้ายสำหรับใครหลาย ๆ คน โดยเฉพาะคนที่บ้าน หรือห้างร้านถูกไฟไหม้ เสียทั้งของ เสียทั้งเคหสถาน ข้าวของเสียมูลค่าไปแล้ว ยังต้องเสียค่าซ่อมแซมสิ่งที่เสียหาย หรือแม้แต่ต้องรื้อใหม่ สร้างใหม่เลยทีเดียว บางคนเหลือติดตัวแค่เสื้อผ้าที่ใส่หนีออกมานั่นแหละ ไฟไหม้หนึ่งครั้งจึงเป็นอะไรที่หนักหนาสาหัสเหลือเกิน
แต่ว่า คนสู้ ก็คือนักสู้ เมื่อล้มแล้วก็ลุกขึ้นสู้ใหม่ นี่คือคุณธรรมที่น่าสรรเสริญ เพราะอย่างน้อยที่สุด นั่นคือการต่อสู้กับความทุกข์โทมนัส รู้อยู่แน่ ๆ ว่าข้างหน้านั้นคืออะไร การนับหนึ่งใหม่สำหรับหลายคน โดยเฉพาะกับคนที่นับถึงพันถึงหมื่นแล้ว ไม่ง่ายเลย เหมือนคนตั้งโดมิโน่เพื่อให้ล้มไปตามทาง บางคนต่อถึงตัวสุดท้าย เกิดอุบัติเหตุลมพัดตัวโดมิโนสักตัว โดมิโนที่ตั้งไว้ล้มทั้งหมด มันน่าเจ็บใจแท้ ๆ อุตส่าห์เรียงไว้อย่างสวยงาม แต่เราเป็นนักสู้ เรายังคงต่อใหม่ แม้มันจะน่าเจ็บใจก็ตาม ต่อให้ต่อทั้งน้ำตาก็ยังทำ นี่แหละ สปิริต
ก็เหมือนกับครอบครัวหนึ่งที่อาตมาพบ ครั้งอาตมามีศาสนกิจที่จังหวัดเชียงราย
เมื่อวันจันทร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ.2565 ที่ผ่านมา อาตมาได้เดินทางไปยังจังหวัดเชียงราย เหนือสุดแดนสยาม ในการนี้ได้เดินทางไปยังวัดพระสิงห์ จังหวัดเชียงราย วัดนี้เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี มีประวัติความเป็นมายาวนาน และสำคัญยิ่งต่อเมืองเชียงราย ตำนานโบราณกล่าวว่า พระพุทธสิหิงค์เคยประดิษฐานอยู่ที่นี่ก่อนจะถูกเชิญไปยังเชียงใหม่ ต่อมาได้ร้างลงตามเมืองเชียงรายที่ร้างลงจากสงคราม จนกระทั่งได้ฟื้นฟูเมืองเชียงรายขึ้นมาใหม่จึงได้กลับคืนเป็นวัด และมีเสนาสนะงดงามเป็นที่น่าศรัทธาสืบมา ปัจจุบันเป็นพระอารามหลวง มีพระพุทธิวงศ์วิวัฒน์ (บุญมา มานิโต) เป็นเจ้าอาวาส อาตมาไปถึงวัดก็รู้สึกประทับใจกับถาวรวัตถุต่าง ๆ ภายในวัดตั้งแต่ปากทางเข้า แม้จะเป็นวัดที่ไม่ใหญ่นัก รายล้อมด้วยตึกรามบ้านช่อง แต่ภายในก็ร่มรื่น มีพระอุโบสถ และพระวิหารไม้อันงดงาม ท่านเจ้าคุณบุญมาได้ดำริจะจัดงานสมโภชพระอารามเนื่องในโอกาสครบรอบ 30 ปี การยกเป็นพระอารามหลวง นอกจากนี้ ท่านเจ้าคุณบุญมายังปรารภกับอาตมา ปรึกษาเรื่องการหาปัจจัยมาเข้ากองทุนสำหรับสงเคราะห์พระภิกษุสามเณรที่เรียนพระปริยัติธรรม ทั้งแผนกธรรม และแผนกบาลี ซึ่งการนี้อาตมาก็อนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง เพราะอาตมาก็เห็นเช่นเดียวกับเจ้าคุณบุญมา ว่า การศึกษาของพระภิกษุสามเณรนั้นเป็นเรื่องสำคัญ
จากนั้น มีโยมมารอรับอาตมา นิมนต์ไปฉันภัตตาหารเพลที่ร้านของโยม โยมชื่อ โยมสรัญธรณ์ กิตติศรัณเกียรติ หรือ แม่ทอง เป็นเจ้าของร้านขายเครื่องครัวร้านใหญ่แห่งจังหวัดเชียงราย ชื่อว่า ร้านมิตรคู่ครัว หรือเดิมชื่อว่า คิทเช่นดีโป
อาตมาไปถึงที่ร้านมิตรคู่ครัว ไปถึงแล้ว โอ้โห เป็นร้านใหญ่โต แล้วมีขายทุกอย่างที่เกี่ยวกับการครัว หม้อไหกะละมังจานชาม เครื่องครัวสารพัดชนิด เรียกได้ว่าถ้าใครเปิดร้านอาหารแล้วมาซื้อเครื่องครัวที่ร้านนี้ รับรองว่าได้ครบจบที่ร้านเดียว อาตมาได้เข้าไปก็ยังไม่รู้ว่าที่นี่มีเบื้องหลังอย่างไรบ้าง จนกระทั่งโยมแม่ทองเล่าเรื่องให้ฟัง
เมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2562 ร้านเกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ ถือว่าเป็นไฟไหม้ครั้งใหญ่ที่สุดในรอบสิบปีของจังหวัดเชียงรายเลยทีเดียว ไฟไหม้ครั้งนั้นวอดวายไปกว่า 40 ล้านบาท
40 ล้านบาทวอดไปในกองเพลิง แทบจะล้มทั้งยืน เกือบหมดเนื้อหมดตัวทีเดียว แต่ว่าโยมแม่ทองก็ได้กำลังใจจากผู้คนในจังหวัดเชียงราย และจังหวัดใกล้เคียง กำลังใจจากพนักงานของร้านที่แสดงออกผ่านความร่วมแรงร่วมใจ เก็บข้าวของ ช่วยกันโยกย้ายสถานที่ยังร้านชั่วคราว มีชาวเชียงรายตามมาอุดหนุน ช่วยเหลือร้านจนแน่นขนัด ถึงกับบอกว่า ถึงไม่มีโปรโมชั่น ก็จะมาช่วย มาเป็นกำลังใจให้ เหล่านี้ทำให้โยมแม่ทองมีขวัญกำลังใจขึ้นมาก แม่ทองค่อย ๆ เก็บเล็กผสมน้อยจากแรงใจที่หลั่งไหลมาไม่ขาดสาย จากที่วอดวายไปกว่า 40 ล้านบาท แม่ทองก็สู้เรื่อยมา ไม่ท้อ โดยยึดหลัก ขยัน ซื่อสัตย์ อดทน รู้คุณคน
ขยัน คือ พากเพียรทำงาน สร้างกิจการให้มั่นคง
ซื่อสัตย์ คือ ซื่อตรงต่อลูกค้า ขายของมีคุณภาพ ราคาเป็นธรรม
อดทน แม้ต้องพบกับความยากลำบาก เคราะห์ร้ายอันไม่คาดคิด
รู้คุณคน คือ รู้คุณของผู้ที่ทำให้มีมิตรคู่ครัวแบบทุกวันนี้ นั่นคือลูกค้าทุกคน
มาจนวันนี้ มิตรคู่ครัวกลับมายืนหยัดได้อีกครั้ง ด้วยความไม่ท้อแท้ ต่อสู้กับชะตากรรมของแม่ทอง และด้วยกำลังใจอันล้นหลามจากชาวเชียงราย จนใครเล่าจะนึกว่าเบื้องหลังของร้านมิตรคู่ครัวอันใหญ่โตนี้ คือ ความขมขื่นจากกองเพลิง แต่ความขมขื่นนี้ก็แปรเปลี่ยนเป็นพลัง เป็นกำลังให้ฝ่าฟันชะตากรรมไปได้ และแม้จะเพิ่งผ่านพ้นเหตุการณ์เลวร้าย แต่ในสถานการณ์โควิด-19 ที่ทุกคนได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า ร้านมิตรคู่ครัวก็เพิ่งผ่านวันคืนอันโหดร้าย แต่ร้านมิตรคู่ครัวก็ยังแจกของช่วยเหลือผู้คนอยู่เสมอ รวมถึงยังแจกสิ่งของช่วยเหลือสังคมในโอกาสอื่น ๆ เช่น เสื้อกันหนาวในช่วงฤดูหนาวอีกด้วย
อาตมาเห็นแล้ว ชื่นชมจริง ๆ อาตมาก็ให้พรแก่โยมแม่ทองและครอบครัว ให้มีกำลังใจในการประกอบสัมมาอาชีพ ให้กิจการเจริญรุ่งเรือง และรักษาคุณธรรมไว้ตลอดไป เป็นกิจการการค้าที่ทำเพื่อสังคมด้วย นอกจากนี้ อาตมายังได้ทำพิธีลงนะหน้าทองให้แก่โยมแม่ทองและครอบครัวด้วย โยมแม่ทองก็ดีใจเป็นอย่างมาก ที่ได้ทำพิธีอันเป็นสิริมงคลยิ่ง
ญาติโยมทุกท่าน คนเราอาจจะพบกับชะตากรรมที่ต่างกัน ดีบ้าง ร้ายบ้าง ที่ว่าดีว่าร้ายนั้นก็มากบ้าง น้อยบ้างต่างกันไป แต่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าชะตากรรม คือ ความมุมานะของคน ชะตากรรมอาจจะผลักให้เราล้ม แต่เราเองนั่นแหละที่จะต้องลุกขึ้นมาให้ได้อีกครั้ง และยิ่งเราได้ทำกรรมดีไว้มาก ปฏิบัติในศีล ในธรรมด้วยแล้ว แม้จะล้ม แต่เราจะมีแรงลุก เราจะมีอีกสิบอีกร้อยกำลังใจ ราวกับมีเทวดามาช่วย มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ขอให้ทุกคนตั้งใจทำงาน ทำหน้าที่ของตนโดยไม่ย่อท้อต่อชะตากรรม ใครที่มีกิจการก็ขอให้ดำเนินกิจการด้วยความซื่อสัตย์สุจริต รับผิดชอบและตอบแทนสังคม นั่นแหละเป็นบุญแล้ว นั่นจะทำให้เราผ่านชะตากรรมต่าง ๆ ไปได้ด้วยแรงกรรมดี คือความมานะบากบั่นของเราเอง ดังคำว่า ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะคน ขอเจริญพร
หลวงพี่น้ำฝน : 8 กุมภาพันธ์ 2565
*****************************************************************
